To
all the Archimandrites and Priests, the Holy Monasteries, the Holy Hermitages, Holy Pilgrimages and Holy Communities of our respective Apostolic Holy Archdiocese.
In their respective provinces
ARCHDIOCESAN CIRCULAR NOTE ON THE CELEBRATION OF 25TH MARCH
My beloved Brothers in Christ,
It is a joyful day and double celebration today and every Hellenic Orthodox Christian's heart is palpitating with gratitude towards God who decided to send Jesus Christ on earth as saviour of humanity. Every faithful's heart is leaping because of gratefulness towards our Lady Theotokos, who willingly accepted to serve humanity by bearing our Lord Jesus Christ. But also, every Hellenic's soul is pounding full of emotion and pride as they think of that historical day of 25th March 1821 during which our ancestors gathered together in St Lavras' monastery having decided to fight for their freedom and free their country.
The humankind having being a slave of the sins was desperately seeking freedom from passion and sin and communion with our Lord. The longing for spiritual freedom has been answered by the archangel who brought the holy news to the daughter of Nazareth, the news that she was going to bear and bring into this world the son of our Lord. Our Lord's grace and love was so big that he even sent his begotten son for our salvation.
The event that this Ethnic Celebration coincides with the Annunciation of our Lady's celebration, was not accidental. Hellenics were called to serve their country, and Our Lady Theotokos was called to become the Mother of Our Saviour. A common call for a common goal for both days. Furthermore, it is obvious that the unity of the two celebrations together, has come to not only bring Freedom to our nation but also spiritual freedom.
The life of Hellenics was always connected with our Lady. The Hellenics, who were conquered then, To Her, they turned their hopes. During the difficult years our nation had relied all its hopes, the dreams and desires to Her as well as to the Church.
Our nation lived for 400 years as slaves and their lives were restricted not only because of lack of freedom but because they could not even satisfy their thirst for learning and teaching. They could not develop their culture freely and without facing violence. Fear and anxiety were ruling their lives. The tyrant and conqueror was trying hard to vanish two things from the Hellenics. The desire for Freedom and belief in God.
Let us remember the great Bishop Palaeon Patron Germanos and Kolokotronis who said: “God signed for Hellas' Freedom and He does not take His promise back”.
With this kind of faith the Hellenics began this “Mission impossible”, that is, the Revolution and achieved the desired result with God's and Our Lady's help. Freedom does not come on its own; it is the result of true co-operation between human and God. The true and mystical communion between mankind and Divine. God is offering salvation through the Annunciation of our Lady. He offers the possibility to humanity to become free inside out. This is where man has to take active part in order to succeed to save his / her soul and gain spiritual freedom. The same happened with the occupied Hellenics, they could have never done it without God's co-operation and will.
The whole story of humankind is a constant struggle and a continuous sigh, a constant desire for spiritual freedom and meeting the Supreme Being. The purpose of freedom is the ultimate gift. And for that the ultimate expression of Freedom is He and our unification with Him.
Now let us be more realistic. The same struggle that our brothers and sisters then, were facing, we are facing today. The challenge is the same, but in different time frame. Today our community suffers from lack of unity. We have no tyrants, we are not slaves, but we are enslaved by our own weakness, with tragic results. Same ethnicity Community organisations lack of members, our Churches lack participation, and the individual festivities offer no spiritual or cultural beneficial outcome whatsoever and the Hellenic spirit is vividly missing from our lives. This is an urgent invitation to us, in order to leave aside childish personal differences, wrong politics, selfishness, personal benefit and introversion and let us help the unity of our community.
We are given this opportunity today by celebrating this national day to think about our duty towards our ancestors. If we really feel the fire for personal freedom, then, we need not to forget how we have come to enjoy this freedom today and appreciate their sacrifice by respecting the purpose for which they fought for. Because to become free we need to be virtuous and daring not only in words, but also in actions.
For where we stand at the moment it is much needed to look at the future united and not individually.
Finishing, let us remember a verse from the “Thoorios” written by Rigas Fereos, during those years of slavery.
''…….. What is the point of living in division which is similar to slavery, as this is like burning in fire…..''
With Fatherly Love
THE ARCHBISHOP
+ Archbishop of Australia and New Zealand Nektarios
Ἡμερομηνία: 25/03/2023
Ἀριθμός Πρωτοκόλλου: 016-2023 25-03-23
Πρὸς
ἅπαντας τοὺς Πανοσ/τους καί Αἰδεσ/τους Ἐφημερίους, τάς Ἱεράς Μονάς, τά Ἱερά Ἡσυχαστήρια, Ἱερά Προσκυνήματα καί Ἱερά Καθιδρύματα τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἀποστολικῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπής.
Εἰς τὰς ἕδρας των
ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΠΕΡΙ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ 25Ης ΜΑΡΤΙΟΥ
Ἀγαπημένοι μου ἐν Χριστῶ Ἀδελφοί,
Είναι μια χαρούμενη μέρα και διπλή γιορτή σήμερα και η καρδιά κάθε Ελληνορθόδοξου Χριστιανού χτυπά από ευγνωμοσύνη προς τον Θεό που αποφάσισε να στείλει τον Ιησού Χριστό στη γη ως σωτήρα της ανθρωπότητας. Η καρδιά κάθε πιστού χοροπηδά από την ευγνωμοσύνη προς την Παναγία Θεοτόκο, η οποία πρόθυμα δέχτηκε να υπηρετήσει την ανθρωπότητα φέρνοντας τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Αλλά και η ψυχή κάθε Έλληνα χτυπάει γεμάτη συγκίνηση και περηφάνια καθώς σκέφτεται εκείνη την ιστορική ημέρα της 25ης Μαρτίου 1821 κατά την οποία οι πρόγονοί μας συγκεντρώθηκαν στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας έχοντας αποφασίσει να αγωνιστούν για την ελευθερία τους και την ελευθερία της πατρίδας τους.
Το ανθρώπινο είδος, όντας σκλάβος των αμαρτιών, αναζητούσε απεγνωσμένα την ελευθερία από το πάθος και την αμαρτία και την κοινωνία με τον Κύριό μας. Η λαχτάρα για πνευματική ελευθερία απάντησε ο αρχάγγελος που έφερε τα άγια νέα στην κόρη της Ναζαρέτ, την είδηση που επρόκειτο να φέρει και να φέρει σε αυτόν τον κόσμο τον γιο του Κυρίου μας. Η χάρη και η αγάπη του Κυρίου μας ήταν τόσο μεγάλη που έστειλε ακόμη και τον γεννημένο γιο του για τη σωτηρία μας.
Το γεγονός ότι αυτή η Εθνική Εορτή συμπίπτει με τον Ευαγγελισμό της Παναγίας μας, δεν ήταν τυχαίο. Οι Έλληνες κλήθηκαν να υπηρετήσουν την πατρίδα τους και η Παναγία Θεοτόκος κλήθηκε να γίνει η Μητέρα του Σωτήρος μας. Κοινό κάλεσμα για κοινό στόχο και τις δύο μέρες. Επιπλέον, είναι προφανές ότι η ενότητα των δύο εορτασμών μαζί, έχει έρθει όχι μόνο να φέρει Ελευθερία στο έθνος μας αλλά και πνευματική ελευθερία.
Η ζωή των Ελλήνων ήταν πάντα συνδεδεμένη με την Παναγία μας. Οι Έλληνες, που κατακτήθηκαν τότε, Σ' αυτήν έστρεψαν τις ελπίδες τους. Στα δύσκολα χρόνια το έθνος μας είχε στηρίξει όλες του τις ελπίδες, τα όνειρα και τους πόθους σε Εκείνη καθώς και στην Εκκλησία.
Το έθνος μας έζησε 400 χρόνια ως σκλάβοι και οι ζωές τους ήταν περιορισμένες όχι μόνο λόγω έλλειψης ελευθερίας αλλά επειδή δεν μπορούσαν καν να ικανοποιήσουν τη δίψα τους για μάθηση και διδασκαλία. Δεν μπορούσαν να αναπτύξουν τον πολιτισμό τους ελεύθερα και χωρίς να αντιμετωπίσουν τη βία. Ο φόβος και το άγχος κυριαρχούσαν στη ζωή τους. Ο τύραννος και κατακτητής προσπαθούσε πολύ να εξαφανίσει δύο πράγματα από τους Έλληνες. Η επιθυμία για Ελευθερία και η πίστη στον Θεό.
Ας θυμηθούμε τον Επίσκοπο Παλαιών Πατρών Γερμανό και τον Κολοκοτρώνη που είπαν: «Ο Θεός υπέγραψε για την Ελευθερία της Ελλάδος και δεν παίρνει πίσω την υπόσχεσή Του».
Με αυτή την πίστη οι Έλληνες ξεκίνησαν αυτή την «Αποστολή αδύνατη», δηλαδή την Επανάσταση και πέτυχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα με τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας. Η ελευθερία δεν έρχεται από μόνη της. είναι το αποτέλεσμα της αληθινής συνεργασίας μεταξύ ανθρώπου και Θεού. Η αληθινή και μυστικιστική κοινωνία μεταξύ του ανθρώπου και του Θείου. Ο Θεός προσφέρει τη σωτηρία μέσω του Ευαγγελισμού της Παναγίας μας. Προσφέρει τη δυνατότητα στην ανθρωπότητα να γίνει ελεύθερη μέσα προς τα έξω. Εδώ ο άνθρωπος πρέπει να συμμετέχει ενεργά για να καταφέρει να σώσει την ψυχή του και να αποκτήσει πνευματική ελευθερία. Το ίδιο συνέβη και με τους κατεχόμενους Έλληνες, δεν θα μπορούσαν ποτέ να το κάνουν χωρίς τη συνεργασία και τη θέληση του Θεού.
Όλη η ιστορία της ανθρωπότητας είναι ένας συνεχής αγώνας και ένας συνεχής αναστεναγμός, μια διαρκής επιθυμία για πνευματική ελευθερία και συνάντηση με το Υπέρτατο Όν. Ο σκοπός της ελευθερίας είναι το απόλυτο δώρο. Και γι' αυτό η απόλυτη έκφραση της Ελευθερίας είναι Αυτός και η ένωσή μας μαζί Του.
Τώρα ας είμαστε πιο ρεαλιστές. Τον ίδιο αγώνα που αντιμετώπιζαν τότε τα αδέρφια μας, αντιμετωπίζουμε και εμείς σήμερα. Η πρόκληση είναι η ίδια, αλλά σε διαφορετικό χρονικό πλαίσιο. Σήμερα η κοινότητά μας υποφέρει από έλλειψη ενότητας. Δεν έχουμε τυράννους, δεν είμαστε σκλάβοι, αλλά είμαστε σκλαβωμένοι από τη δική μας αδυναμία, με τραγικά αποτελέσματα. Οι κοινοτικές οργανώσεις ίδιας εθνότητας στερούνται μελών, οι Εκκλησίες μας στερούνται συμμετοχής και οι ατομικές εορταστικές εκδηλώσεις δεν προσφέρουν κανένα πνευματικό ή πολιτιστικό ευεργετικό αποτέλεσμα και το ελληνικό πνεύμα λείπει έντονα από τη ζωή μας. Αυτή είναι μια επείγουσα πρόσκληση προς εμάς, για να αφήσουμε κατά μέρος τις παιδικές προσωπικές διαφορές, τη λάθος πολιτική, τον εγωισμό, το προσωπικό όφελος και την εσωστρέφεια και ας βοηθήσουμε την ενότητα της κοινότητάς μας.
Μας δίνεται αυτή η ευκαιρία σήμερα εορτάζοντας αυτήν την εθνική εορτή να σκεφτούμε το καθήκον μας απέναντι στους προγόνους μας. Αν πραγματικά νιώθουμε τη φωτιά για την προσωπική ελευθερία, τότε, δεν χρειάζεται να ξεχνάμε πώς απολαμβάνουμε αυτήν την ελευθερία σήμερα και εκτιμούμε τη θυσία τους σεβόμενοι τον σκοπό για τον οποίο αγωνίστηκαν. Γιατί για να γίνουμε ελεύθεροι χρειάζεται να είμαστε ενάρετοι και τολμηροί όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στις πράξεις. Γιατί εκεί που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή είναι πολύ απαραίτητο να δούμε το μέλλον ενωμένοι και όχι μεμονωμένα.
Τελειώνοντας, ας θυμηθούμε έναν στίχο από τον Θούριο που έγραψε ο Ρήγας Φεραίος εκείνα τα χρόνια της σκλαβιάς.
«…….. Τι σ' ωφελεί αν ζήσης και είσαι στη σκλαβιά; Στοχάσου πως σε ψένουν καθ' ώραν στη φωτιά...»
Μετά Πατρικής Αγάπης
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
+ Aρχιεπίσκοπος Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας Νεκτάριος
