To

all the Archimandrites and Priests, the Holy Monasteries, the Holy Hermitages, Holy Pilgrimages and Holy Communities of our respective Apostolic Holy Archdiocese.

In their respective provinces

ARCHDIOCESAN CIRCULAR NOTE ON EASTER RESURRECTION OF OUR LORD

My beloved Brothers in Christ,

CHRIST IS RISEN

Christ's resurrection was a victory not only over His death, but over death in general. "We celebrate death with death, Hell with purification. . .». Death as a symbol of decay and submission was defeated. And now of course we humans die physically, but the despair of death has been abolished. All human nature was given the dynamics of the Resurrection. The Resurrection of Christ would be meaningless if it were not a universal achievement, if the whole Body could not be resurrected together with the head. The Apostle Paul says it clearly. "The dead are not raised, neither is Christ" (1 Cor. 16:16).

For all people, the Resurrection is a "correction of nature", which God grants to all. It does not depend on our desire whether we rise after death or not, since we were not born even by our own will. Christ's death and Resurrection bring immortality and incorruption to everyone in the same way, since everyone has the same nature as the Man Jesus Christ. However, accompanying Christ in His passion, the Cross and the Resurrection depends on our will, on our love for Him. And he who does not die with Christ cannot live with Him.

Our participation in the life and death of Christ transforms our life into a community. Its core is the Holy Eucharist, the mystery that constitutes the Church. The members of the ecclesiastical body share life not symbolically and morally, but really. This intake no longer serves the self-preservation of each individuality, but the reciprocal access to life. This life is what we miss today. As last year's Easter is marked by the establishment of a new order of things in the world, the smell of death surrounds us, and restlessness overwhelms us.

Yet. "Christ is risen and life reigns". The Resurrection of Christ strengthens our hopes, guarantees our lives, restores the ruins that evil and sin crumble every day. It highlights the change in our way of being. Our centralization in the Eucharistic community, in the Eucharistic way of being, our self-humbling and our self-surrender in the hands of God is the only way to live resurrected with Christ. The faithful Christian does not consider himself worthy of salvation, he does not have any price for its redemption. God's love, the gifts of the Resurrection are enough for him.

CHRIST IS RISEN-INDEED IS RISEN-BLESSINGS

With fatherly love

THE ARCHBISHOP

+ Archbishop of Australia and New Zealand Nektarios

Ἡμερομηνία: 25/03/2023

Ἀριθμός Πρωτοκόλλου: 016-2023 25-03-23

Πρὸς

ἅπαντας τοὺς Πανοσ/τους καί Αἰδεσ/τους Ἐφημερίους, τάς Ἱεράς Μονάς, τά Ἱερά Ἡσυχαστήρια, Ἱερά Προσκυνήματα καί Ἱερά Καθιδρύματα τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἀποστολικῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπής.

Εἰς τὰς ἕδρας των

 ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΠΕΡΙ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ 2023

Ἀγαπημένοι μου ἐν Χριστῶ Ἀδελφοί,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Ἡ ἀνάσταση Τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε νίκη ὄχι μόνο ἐνάντια στό θάνατό Του, ἀλλά γενικά πάνω στό θάνατο. «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τήν καθαίρεσιν . . .». Ὁ θάνατος ὡς εἰκόνα τῆς φθορᾶς καί τῆς ὑποταγῆς νικήθηκε. Καί τώρα βέβαια πεθαίνουμε σωματικά οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά ἡ ἀπελπισία τοῦ θανάτου καταργήθηκε. Σ' ὅλη τήν ἀνθρώπινη φύση δόθηκε ἡ δυναμική τῆς Ἀνάστασης. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ θά ἦταν χωρίς νόημα ἄν δέν ἦταν πανανθρώπινο ἐπίτευγμα, ἐάν ὅλο τό Σῶμα δέν μποροῦσε νά ἀναστηθῇ μαζί μέ τήν κεφαλή. Τό λέει μέ σαφήνεια ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. «Εἰ νεκροί οὐκ ἐγείρονται, οὐδέ Χριστός ἐγήγερται» (Α´ Κορ. ιε, 16).

Γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους ἡ Ἀνάσταση εἶναι μιά «ἀνόρθωσις φύσεως», πού ὁ Θεός παραχωρεῖ σέ ὅλους. Δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἐπιθυμία μας ἄν θά ἐγερθοῦμε μετά θάνατον ἤ ὄχι, ἀφοῦ δέν γεννηθήκαμε κἄν μέ δική μας θέληση. Ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ καί ἡ Ἀνάσταση φέρνουν ἀθανασία καί ἀφθαρσία σέ ὅλους μέ τόν ἴδιο τρόπο, ἀφοῦ ὅλοι ἔχουν τήν ἴδια φύση μέ τόν Ἄνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό. Ὅμως, τό νά συνοδεύσουμε τόν Χριστό στό πάθος Του, στό Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση ἐξαρτᾶται ἀπό τήν θέλησή μας, ἀπό τήν ἀγάπη μας γι' Αὐτόν. Καί ἐκεῖνος πού δέν συναποθνήσκει μέ τόν Χριστό δέν μπορεῖ καί νά ζήσει μαζί Του.

Ἡ συμμετοχή μας αὐτή στή ζωή καί στό θάνατο τοῦ Χριστοῦ μεταβάλλει τή ζωή μας σέ κοινωνία. Πυρήνας της εἶναι ἡ Θ. Εὐχαριστία, τό μυστήριο πού συγκροτεῖ τήν Ἐκκλησία. Τά μέλη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος κοινωνοῦν τή ζωή ὄχι συμβολικά καί ἠθικά, ἀλλά πραγματικά. Αὐτή δέ ἡ πρόσληψη δέν ὑπηρετεῖ πιά τήν αὐτοσυντήρηση κάθε ἀτομικότητας, ἀλλά τήν ὁμότροπη πρόσβαση στή ζωή. Αὐτή ἡ ζωή εἶναι πού μᾶς λείπει σήμερα. Καθώς δέ τό ἐφετεινό Πάσχα σημαδεύεται ἀπό τήν ἐγκαθίδρυση μιᾶς νέας τάξεως πραγμάτων στόν κόσμο, ἡ ὀσμή θανάτου μᾶς περιζώνει, καί ἡ ἀθυμία μᾶς κυριεύει.

Καί ὅμως. «Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται». Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ στεριώνει τίς ἐλπίδες μας, ἐγγυᾶται τή ζωή μας, ἀναστηλώνει τά ἐρείπια πού σωριάζει κάθε μέρα ἡ κακία καί ἡ ἁμαρτία. Προβάλλει τήν ἀλλαγή τοῦ τρόπου τῆς ὕπαρξής μας. Ὁ ἐγκεντρισμός μας στήν Εὐχαριστιακή κοινότητα, στόν εὐχαριστιακό τρόπο ὕπαρξης, ἡ αὐτοταπείνωσή μας καί ἡ αὐτοπαράδοσή μας στά χέρια τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ μόνος τρόπος γιά νά ζήσουμε ἀναστημένοι μέ τό Χριστό. Ὁ πιστός χριστιανός δέν λογαριάζει τόν ἑαυτό του ἄξιο γιά σωτηρία, δέν διαθέτει κανένα ἀντίτιμο γιά τήν ἐξαγορά της. Τοῦ ἀρκεῖ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τά δῶρα τῆς Ἀνάστασης.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ-ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ-ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Μετά Πατρικής Αγάπης

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

+ Aρχιεπίσκοπος Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας Νεκτάριος